Η παράσταση "Την αγαπήσαμαν και μεις" στα Γιάννενα 1 Νοέμβρη 2014

Δελτίο τύπου

Το Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας παρουσιάζει την παράσταση:

Την αγαπήσαμαν και μεις

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2014

8.30 μ.μ.

Πολιτιστικός πολυχώρος
«Δημήτρης Χατζής»

Υπό την αιγίδα του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ιωαννιτών

Είσοδος: 8€

5€ (ανέργων, φοιτητών)

Η παράσταση "Γυναίκες που γίναν ένα με τη γη" στο Πανεπιστήμιο Κρήτης στο Ρέθυμνο στις 31/10/2014

Δελτίο τύπου

Η  εταιρεία τέχνης «Βιολέττα» παρουσιάζει την παράσταση:

Γυναίκες που ’γιναν ένα με τη γη

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

8.00 μ.μ., Ρέθυμνο

Φοιτητικό Πολιτιστικό Κέντρο
Ξενία

Υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Κρήτης

Στο πλαίσιο του Προγράμματος Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας  που υλοποιείται από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης –ΚΕΜΕΙΕΔΕ- του Πανεπιστημίου Κρήτης, την Παρασκευή 31/10/2014 στις 20.00 το βράδυ, στο Φοιτητικό Πολιτιστικό Κέντρο Ξενία, ανεβάζεται από την εταιρεία τέχνης «Βιολέττα» η θεατρική παράσταση «Γυναίκες που ’γιναν ένα με τη γη»

Η παράσταση "Γυναίκες που γίναν ένα με τη γη" στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης στις 27/10/2014

Δελτίο τύπου

Θεατρική παράσταση που διοργανώνει η Πολιτιστική Ομάδα Καθηγητών Αγίου Νικολάου-ΕΛΜΕ Λασιθίου

«Η μνήμη είναι οι ρίζες που συγκρατούν τα χώματα να μην τα παρασέρνουν οι κακοκαιριές», σημειώνει η ποιήτρια και ηθοποιός Μαρινέλλα Βλαχάκη. Λόγια που στις μέρες μας είναι ιδιαίτερα επίκαιρα, καθώς ο άνθρωπος μέσα στην ιδεολογική και πολιτική ανεμοδούρα που βιώνει ψάχνει για αντιστήλια, για στηρίγματα. Εκεί έρχεται η μνήμη, η πορεία προς τα πίσω , η επαφή με τις ρίζες να του προσφέρει βοήθεια, να τον φέρει σε επαφή με αξίες που σήμερα δύσκολα βρίσκει, όπως θάρρος, αυταπάρνηση, αξιοπρέπεια και πίστη στον άνθρωπο, τον απλό, ξεχασμένο άνθρωπο, τον  άνθρωπο του μόχθου που συνήθως είναι στα μετόπισθεν των επιχειρήσεων, αλλά πρωταγωνιστεί με το ήθος του στη ζωή.

Λαϊκές αυτοβιογραφίες: Σχόλιο του Μ. Γ. Μερακλή σε 3 μέρη

Αναδημοσίευση από το diastixo.gr

Λαϊκές αυτοβιογραφίες Ι

Το 2007, προλόγισα το βιβλίο της Ηπειρώτισσας δημοσιογράφου κυρίας Γεωργίας Σ. Σκοπούλη, Αυτές που γίναν ένα με τη γη (Εκδόσεις Δωδώνη). Περιελάμβανε 66 συνεντεύξεις που είχε πάρει, πιο σεμνά και ταπεινά θα έλεγα, συνομιλίες που είχε κάνει, με συμπατριώτισσές της γεννημένες στα χρόνια από το 1909 έως το 1951, σε μια περίοδο, όπως έλεγα στον πρόλογό μου, «εξόχως ηλεκτρισμένη και δραματική».

Σχεδόν αμέσως μετά το 1975 (χρονιά εκλογής μου στα Ιωάννινα), μιλούσα στους φοιτητές μου για τη σημασία που έχουν για τη Λαογραφία οι αυτοβιογραφικές διηγήσεις λαϊκών ανθρώπων, είδος που είταν γνωστό από τα μέσα του 19ου αιώνα, όταν Γερμανοί βιομηχανικοί εργάτες έγραφαν τέτοιες αυτοβιογραφίες, παρωθούμενοι από τους ιδεολογικούς καθοδηγητές τους που ήθελαν, και μ' αυτό τον τρόπο, ν' ανεβάσουν το μορφωτικό επίπεδο και το κοινωνικό αυτοσυναίσθημά τους. Ένας από τους πιο δραστήριους λαογράφους της πρώην DDR (Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας), ο Hermann Strobach, σε μια ιδιαίτερα σημαντική «Εισαγωγή στη λαϊκή ποίηση» (Λειψία, 1979) είχε εντάξει σ' αυτή και τις αυτοβιογραφίες των εργατών ως λογοτεχνικό είδος.

"Γυναίκες που γίναν ένα με τη γη" - Θεατρικό από την Εταιρεία Τέχνης Βιολέττα, Χανιά

Οι Γυναίκες μου

Αυτές που γίναν ένα με τη γη

Αυτές που ποτέ τους δεν ταξίδεψαν

Τη θάλασσα δεν την είδαν

Ούτε και τις μεγάλες τις πολιτείες

Μόνο από τους ξενιτεμένους ό,τι άκουσαν
Έφτασε όμως η φωνή τους

στα πέρατα του κόσμου
όπου κι Ηπειρώτες

Με το βιβλίο μου

Και με τα θεατρικά που έχτισαν πάνω σ' αυτό

η Λίλη Σακκά με το Θεατρικό Εργαστήρι της Πρέβεζας

και η Μαρινέλλα Βλαχάκη από τα Χανιά με την Εταιρεία Τέχνης Βιολέτα

Γεωργία Σκοπούλη

Πατήστε εδώ για το τρέιλερ της παράστασης. Δείτε επίσης φωτογραφίες και ένα απόσπασμα από την παράσταση στον Κυπάρισσο Χανίων (30 Ιούλη 2014).

"Την αγαπήσαμαν και μεις" - Θεατρικό από το 6ο Δημοτικό σχολείο Πρέβεζας

Τον Απρίλιο του 2014, το 6ο Δημοτικό Σχολείο Πρέβεζας, παρουσίασε στα πλαίσια του πολιτιστικού του προγράμματος, τη θεατρική παράσταση «Την αγαπήσαμαν και μεις». Η παράσταση βασίστηκε στη δραματοποίηση αποσπάσματος του βιβλίου «Αυτές που γίναν ένα με τη γη», που πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά από το Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας. Φωτογραφίες και ένα απόσπασμα από την παράσταση στη Θεοφάνειο Αίθουσα Τέχνης, στην Πρέβεζα.

Η παράσταση συμμετείχε επίσης (1 Ιουνίου 2014) στους 14ους θεατρικούς μαθητικούς αγώνες «Ακτίς ονείρου», στη Θεσσαλονίκη και απέσπασε το βραβείο « Λαικής – παραδοσιακής δημιουργίας και ερμηνείας»

"Την αγαπήσαμαν και μεις" - Θεατρικό από το Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας

"Την αγαπήσαμαν και μεις"

Από το βιβλίο "Αυτές που γίναν ένα με τη γη" της Γεωργίας Σκοπούλη

Το Θεατρικό Εργαστήρι Πρέβεζας, σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Πρέβεζας, στα πλαίσια της υλοποίησης του προγράμματος ECUMENES, πρωτοανέβασε την παράσταση «Την αγαπήσαμαν και μεις» το 2008.

Το έργο γεννήθηκε από δραματοποίηση αποσπασμάτων από το βιβλίο της Γεωργίας Σκοπούλη «αυτές που γίναν ένα με τη γη». Ένα βιβλίο που αφηγείται αληθινές ιστορίες γυναικών της Ηπείρου. Οι γυναίκες αυτές έζησαν τα δύσκολα χρόνια του πολέμου, της μετανάστευσης και της φτώχειας.

Οι συντελεστές της παράστασης παρουσιάζουν μία από αυτές τις αφηγήσεις. Επί σκηνής ακούγονται ζωντανά, παραδοσιακά τραγούδια.

“Γυναίκες που ’γιναν ένα με τη γη” - 22 Ιουλίου 2014 στο Ηράκλειο Κρήτης

ΤΡΙΤΗ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ

Μικρό Κηποθέατρο «Μάνος Χατζηδάκις»

ΩΡΑ 9.30 μμ

Η παράσταση αποτελείται από επτά λαϊκές αφηγήσεις γυναικών της Ηπείρου και αναφέρονται κυρίως στην περίοδο του 1940. Γυναίκες της γης, σημαδεμένες από τα στοιχεία της φύσης, την ανέχεια, τον πόλεμο, την ξενιτιά και τη σκληρότητα των αντρών, μας μεταφέρουν το βίωμά τους με λόγο αληθινό κι απέριττο και μας θυμίζουν μια άλλη Ελλάδα που σχεδόν έχουμε ξεχάσει.

Λαϊκές αυτοβιογραφίες Ι- άρθρο του Μ. Γ. Μερακλή για το "Στ' Απόσκια της Ιστορίας" στο diastixo.gr

ΛΑΪΚΕΣ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΕΣ Ι του Μ. Γ. Μερακλή

•  Εκτύπωση 
• Email

Κατηγορία: ΨΗΓΜΑΤΑ

Δημοσιεύτηκε Δευτέρα, 07 Ιουλίου 2014 15:09

κείμενο: Μ. Γ. Μερακλής

Το 2007, προλόγισα το βιβλίο της Ηπειρώτισσας δημοσιογράφου κυρίας Γεωργίας Σ. Σκοπούλη, Αυτές που γίναν ένα με τη γη (Εκδόσεις Δωδώνη). Περιελάμβανε 66 συνεντεύξεις που είχε πάρει, πιο σεμνά και ταπεινά θα έλεγα, συνομιλίες που είχε κάνει, με συμπατριώτισσές της γεννημένες στα χρόνια από το 1909 έως το 1951, σε μια περίοδο, όπως έλεγα στον πρόλογό μου, «εξόχως ηλεκτρισμένη και δραματική».