να έχει ένα μήνυμα το έργο μου - Συνέντευξη με τον Φραντζέσκο Μορέτι

Ο καλλιτέχνης και το έργο του. Στο Μοναστήρι της Τσούκας. 5ο Συμπόσιο Γλυπτικής Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης "Θ. Παπαγιάννης", Καλοκαίρι 2014, Ελληνικό Ιωαννίνων.

25 Μάρτη 2015

Της Γεωργίας Σκοπούλη

Ο καλλιτέχνης του κόσμου Φραντζέσκο Μορέτι, με την ευκαιρία της ατομικής έκθεσης ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής και καλλιτεχνικού βιβλίου στην πόλη μας, στον Τεχνοχώρο, Μητροπόλεως 25, μίλησε στη Γεωργία Σκοπούλη.

Κύριε Μορέτι, είναι τόσα πολλά αυτά με τα οποία ασχολείστε! Ειλικρινά, δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω την κουβέντα μας. Ζωγραφική, χαρακτική, φωτογραφία, διακόσμηση, γραφικές τέχνες, βίντεο, εγκαταστάσεις...

Στο πλαίσιο της σύγχρονης τέχνης δεν μπορεί να είσαι μόνο ζωγράφος. Πλέον το να χρησιμοποιείς πολλές τεχνοτροπίες είναι σαν να μιλάς πολλές γλώσσες. Εξαρτάται από αυτό που θέλω να πω και ανάλογα χρησιμοποιώ τη ζωγραφική, τη φωτογραφία, τη χαρακτική και τα λοιπά. Δεν θέλω να περιορίσω την έκφραση, δεν μου αρέσει κάτι πιο πολύ, κάτι πιο λίγο. Όταν φτιάχνω ένα έργο και βγαίνει αυτό ακριβώς που από την αρχή έχω στο μυαλό μου, νιώθω μεγάλη απόλαυση!

Τι είναι αυτό που, κυρίως, σας εμπνέει στη δουλειά σας;

Δουλεύω αρκετά μέσα στην κοινωνία. Μου αρέσει να έχει ένα μήνυμα το έργο μου, να μην είναι μόνο διακοσμητικό του χώρου. Για παράδειγμα, τα χαρακτικά, που θα έχω και στην έκθεση, είναι μια σειρά από τη σύγχρονη Ελλάδα, έχω συλλέξει εικόνες από το ίντερνετ και φωτογραφίες που έχω τραβήξει εγώ. Ονομάζεται "non card postal" ("μη-καρτ-ποστάλ"). Συνήθως στέλνουμε, ως τουρίστες, εικόνες από την Ελλάδα με ωραίες παραλίες, με αρχαιολογικούς χώρους, που δεν έχουν σχέση με την καθημερινή ζωή των Ελλήνων. Και τα τελευταία χρόνια άλλαξε πολύ αυτή η ζωή, όπως και συ ξέρεις, υπάρχει φτώχεια, βία...

Πώς είναι φτιαγμένα αυτά τα χαρακτικά;

Αυτά τα έργα είναι φτιαγμένα πάνω σε μήτρα. Η μήτρα μπορεί να είναι από διάφορα υλικά, ξύλο, χαλκό και άλλα. Τα έργα μου είναι πάνω σε μήτρα από λινόλεουμ (συνθετικό υλικό), έχω χαράξει και έχω τυπώσει τα δικά μου θέματα. Η τεχνική είναι παρόμοια με την ξυλογραφία.

Τι άλλο θα υπάρχει στην έκθεση;

Θα έχω ένα μεγάλο κομμάτι του έργου μου που αφορά την ανακύκλωση.

Και... ρακοσυλλέκτης;

Τι σημαίνει αυτή η λέξη;

Είναι αυτός που μαζεύει πράγματα από τα σκουπίδια. Εσείς πού βρίσκετε τα υλικά αυτά;

Και βέβαια! Εννοείται ότι είμαι ρακοσυλλέκτης, και είμαι υπερήφανος γι’ αυτό! Νιώθω ότι είμαι παλιατζής. Πολλές φορές πάω και τα ζητάω εκεί που ξέρω ότι θα τα πετάξουν, όπως ένα ποδηλατάδικο πετάει στα σκουπίδια παλιές σαμπρέλες τρύπιες, άχρηστες γι’ αυτόν. Όταν σε κάποιον σκουπιδοτενεκέ βλέπω κάτι που με ενδιαφέρει το παίρνω. Με σαμπρέλες είναι και έργα που θα εκθέσω. Επίσης να ξέρετε, όταν κάνουμε το συμπόσιο γλυπτικής με τον κύριο Παπαγιάννη, στο Ελληνικό, πάμε στη βιομηχανική ζώνη στα Γιάννενα και παίρνουμε πεταμένα υλικά.

Με σαμπρέλες, πουλιά και ψάρια;

Ναι, είναι ένα υλικό που το χρησιμοποιώ για να προκαλέσω έκπληξη. Βλέπεις πράγματα που συνήθως είναι σε άλλο περιβάλλον, και μετά... ενταγμένα στην τέχνη. Η ανακύκλωση στην τέχνη είναι κάτι που με ενθουσιάζει. Δεν είναι δική μου εφεύρεση, μερικοί καλλιτέχνες χρησιμοποιούν από χρόνια την ανακύκλωση.

Και παιδαγωγός;

Ένα κομμάτι από τη ζωή μου το έχω αφιερώσει στην εκπαίδευση. Και πολλές φορές έχω κάνει εργαστήρια με τα παιδιά. Είναι ωραίο γιατί τα παιδιά είναι ένα φρέσκο μυαλό, ανοιχτό στα ερεθίσματα που τους δίνεις.

Καί στα μηνύματα;

Δίνεις το ερέθισμα, αλλά το τελικό μήνυμα το βρίσκουν μόνα τους. Αρκεί να τους το επιτρέψεις και να μην τα καπελώσεις. Γι’ αυτό πρέπει να κινούνται σε ένα πλαίσιο ελευθερίας. Αφήνω περιθώρια στα παιδιά να τα ανακαλύπτουν.

Θέατρο, κινηματογράφος...

Οι παραστατικές τέχνες είναι τέχνες που βασίζουν ένα μεγάλο κομμάτι στα εικαστικά. Πολλές φορές και λόγω της ενασχόλησης της συντρόφου μου με το θέατρο έχω συνεργαστεί μαζί της, για σκηνικά, φωτισμούς. Βέβαια δεν είμαι ειδικός για την υποκριτική και τη σκηνοθεσία.

Τι είναι τα "Σκαλισμένα βιβλία";

Ξέρετε, υπάρχει ένα ειδικό κοινό που είναι συλλέκτες αυτού του βιβλίου. Υπάρχουν δυο είδη καλλιτεχνικού βιβλίου. Το ένα είναι συνδυασμός ζωγραφικής και σχεδίου, κολάζ και γράμματα, και το διαβάζεις. Το άλλο είναι ένα αντικείμενο τέχνης, χρησιμοποιείς το βιβλίο σαν καμβά –χάνει όμως την ουσία, που είναι το διάβασμα–. Πάλι με ζωγραφική με κολάζ με σχέδιο, αλλά το σκαλίζω εγώ. Σκαλίζω τα φύλλα, τα χρησιμοποιώ σαν υλικό. Όταν ανοίγεις το βιβλίο, βλέπεις ένα ανάγλυφο, σκαλισμένες σελίδες.

Ταλέντο ή γνώση;

Ταλέντο και γνώση. Το ταλέντο μέχρι ένα σημείο, αυτό είναι κάτι παράλληλο με τον καλλιτέχνη, και φαίνεται, το βλέπουν οι άλλοι. Όμως είχα στη ζωή μου και ευκαιρίες και κατέβαλα και κόπο να μάθω τεχνικές. Του καλλιτέχνη το μάτι μπορεί να βλέπει τον κόσμο πιο βαθιά, πέρα από την επιφάνεια. Όταν μιλάμε για καλλιτεχνικό μάτι, αυτό ισχύει για όλα τα επαγγέλματα.

Και Ιταλός και Έλληνας;

Εγώ; πολίτης του κόσμου! Στην Ελλάδα ζω έντεκα χρόνια, μέσα σε αυτά τα χρόνια δούλεψα και έχω καλλιτεχνικές σχέσεις φιλίας σε Ελβετία, Ιταλία, Γαλλία, Ουγγαρία, Τουρκία, Μαρόκο...

Καλή επιτυχία στην έκθεση! Και σε άλλες με υγεία.

Σας ευχαριστώ κυρία Σκοπούλη για το χρόνο που διαθέσατε για μένα.

------------------------

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Francesco Moretti γεννήθηκε στην Πίζα το 1973. Απόφοιτος του Καλλιτεχνικού Λυκείου της Λούκα (1992). Αριστούχος της Σχολής Καλών Τεχνών της Φλωρεντίας (1997), με ειδίκευση στη ζωγραφική και διπλωματική στο έργο του Frank Stella. Ασχολείται με ζωγραφική, φωτογραφία, γλυπτική, χαρακτική, βίντεο-τέχνη, εγκαταστάσεις, γραφιστική και διαφήμιση. Συνεργάστηκε με γνωστούς καλλιτέχνες (Keith Haring, Marco Eberle, Θεόδωρος Παπαγιάννης). Έκανε10 ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε περισσότερες από 30 ομαδικές και σε πολλά φεστιβάλ, γκαλερί, μουσεία και εναλλακτικούς χώρους σε Ιταλία, Ελβετία, Γαλλία, Ελλάδα, Τουρκία και Μαρόκο. Δούλεψε ως διακοσμητής εσωτερικών χώρων σε Ιταλία και Ελβετία, ως σχεδιαστής φωτισμών και σκηνογράφος στο θέατρο και στον κινηματογράφο στην Ιταλία, και ως επιμελητής εικαστικών εκθέσεων για λογαριασμό του Δήμου της Πίζας. Έργα του βρίσκονται σε δημόσιους χώρους σε Ιταλία και Ελβετία, σε ιδιωτικές συλλογές και στη συλλογή του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Μουσείου Ναυπλίου, όπου από τον Αύγουστο του 2005 ζει και διατηρεί το εργαστήρι του.